Senior na pielgrzymce

Pielgrzymka to podróż o charakterze religijnym do znanych miejsc kultu. Pomimo że większości osób „rekolekcje w drodze” kojarzą się wyłącznie z podróżą pieszą lub pokutną, forma pielgrzymowania nie ma aż tak wielkiego znaczenia. Nieważne czy idziemy piechotą, jedziemy autem lub autokarem, podróżujemy indywidualnie czy zbiorowo – liczy się to, czy w trakcie owej podróży pogłębiamy swoją relację z Bogiem.

Podejmując konkretny wysiłek, składamy podziękowania i prosimy o dalsze łaski. Warto jednak pamiętać, że pielgrzymka nie jest karą i w czasie podróży wcale nie trzeba przybierać postawy smutnego pokutnika.
Jak pielgrzymować? Poradnik pieszego pielgrzyma

Podstawowe wyposażenie pieszego pielgrzyma obejmuje:

– różaniec, śpiewnik i modlitewnik

– wygodne buty

– kilka nieelastycznych par skarpet

– wygodne i skromne ubranie: nakrycie głowy, sweter, płaszcz przeciwdeszczowy (na pielgrzymkę nigdy nie zabieramy parasola)

– śpiwór, latarka i materac

– blaszany kubek, sztućce, pojemnik na napoje

– akcesoria opatrunkowe i leki osobiste (jeżeli nie dysponujemy odpowiednimi bandażami elastycznymi, zawsze możemy zgłosić się do punktu opatrunkowego)

– suchy prowiant

– dokumenty: dowód osobisty i zaświadczenie od księdza proboszcza.

W pielgrzymce mogą uczestniczyć osoby w każdym wieku. Wbrew pozorom nie jest to wyprawa wyłącznie dla młodych i zdrowych osób. Także seniorzy i osoby niepełnosprawne mogą wziąć udział w rekolekcjach drogi – na każdym etapie podróży można się bowiem wycofać, a jeżeli zabraknie nam sił na przejście do kolejnego punktu wypoczynkowego, możemy pokonać ostatnie kilometry samochodem. Długość kolejnych etapów podróży jest zróżnicowana – najdłuższy obejmuje ok. 40 kilometrów.

Bez względu na to w jakiej kondycji fizycznej pozostajemy, sprawą kluczową jest dobór odpowiedniego obuwia. Sandały, trampki, snickersy czy innego rodzaju buty miejskie, z góry odpadają. Najlepiej sprawdzą się rozchodzone trekingi o grubej podeszwie, która stanowi doskonałą izolację między stopą a kamienistym podłożem.

Chodzenie w butach o cienkiej podeszwie może naprawdę boleć. Warto także pamiętać, że przy dużych obciążeniach i długich dystansach stopy zaczynają puchnąć, zatem dobrze by było, aby buty były o pół rozmiaru – rozmiar większe niż normalnie.

Kolejną sprawą jest nakrycie głowy. Chusta, czapka, kapelusz – nie ma to żadnego znaczenia, ważne, aby chroniło przed promieniami słonecznymi, które są szczególnie dokuczliwe, kiedy idziemy asfaltową drogą.
Jak się ubrać?

We wszystkich poradnikach pielgrzyma przeczytamy, że strój ma być przede wszystkim skromny. Oczywiście nie oznacza to, że idąc w czasie największych upałów, mamy szczelnie zasłaniać swoje ciała. Optymalnym rozwiązaniem będzie nałożenie na siebie ubioru, który zakrywa kolana i ramiona, z przewiewnych tkanin.

Weźmy jednak pod uwagę to, że w sierpniu noce i poranki bywają zimne, zatem dobrze mieć ze sobą dres. W czasie deszczu nigdy nie otwieramy parasola – chyba nie chcemy nikogo dźgnąć w oko.
A co jeżeli nie uda nam się dojść do celu?

Pielgrzymka to ogromne wyzwanie dla seniora.
Jeżeli obawiamy się, że kondycja fizyczna nie pozwoli nam przejść kilkuset kilometrów, warto rozpocząć przygotowania dużo wcześniej.

Absolutną podstawą jest regularny wysiłek fizyczny i codzienne spacery. Oczywiście nigdy nie powinniśmy wykonywać pracy ponad siły – przyniesie to więcej szkody niż pożytku.

Po kilku miesiącach przekonamy się, na ile jesteśmy w stanie sobie pozwolić i wówczas możemy podjąć decyzję o udziale w pielgrzymce.